Proces adaptacji jest niezwykle istotnym etapem w życiu dziecka. Właściwie zorganizowana adaptacja wpływa na rozwój dziecka, kształtuje jego poczucie bezpieczeństwa oraz umiejętności społeczne. Istnieje delikatna równowaga, którą należy zachować, aby dziecko dobrze przystosowało się do nowego otoczenia, jednocześnie nie uzależniając się od stałej obecności rodzica.
Pierwsze dni adaptacji powinny być poświęcone na stopniowe przyzwyczajanie dziecka do nowego miejsca. Nie zaleca się pozostawiania dziecka na cały dzień od samego początku. Zachęcając rodziców do udziału w procesie adaptacji, dajemy dzieciom możliwość stopniowego oswojenia się z nowym otoczeniem. Obecność rodzica w początkowej fazie adaptacji pomaga dziecku w zahamowaniu emocjonalnym, a także buduje więź zaufania i bezpieczeństwa.
Ważne jest, aby rodzic mógł poznać żłobek, opiekunów i wyrobić sobie zaufanie do miejsca, w którym zostawi swoje dziecko. Wizyty rodzica w placówce, obserwowanie działań i włączanie się w zajęcia adaptacyjne pomaga dziecku w poczuciu bezpieczeństwa.
Adaptacja nie powinna jednak trwać zbyt długo, szczególnie nie powinna być obciążona nadmierną obecnością rodzica.
Długotrwała obecność rodzica w placówce może wpływać na utrudnienie procesu adaptacji dziecka. Istnieje bowiem ryzyko, że maluch będzie uzależniony od rodzica, a każda próba rozstania będzie powodować ponowne rozdrażnienie.
Dziecko potrzebuje określonego stopnia niezależności, aby rozwijać swoje umiejętności przygotowania do życia społecznego
